DIY-vloerdekvloer: aanbevelingen voor beginners

Er zijn veel redenen waarom u vloervloeren binnenshuis moet doen. Dit proces is vrij complex en vereist speciale vaardigheden, vooral in gevallen waarbij de dekvloer op grote oppervlakken wordt uitgevoerd. Maar in relatief kleine ruimtes, zoals een appartement of een privéwoning, kun je al het werk zelf doen.

Het belangrijkste doel van de dekvloer is om de betonnen fundering onder de vloer zo soepel mogelijk te maken. Dit gebeurt zowel om esthetische als om praktische redenen: op een plat oppervlak zal het meubilair niet wankelen, en decoratieve vloeren zullen veel langer meegaan en zullen niet vervormen.

Screed is vereist in de volgende gevallen:

• Op de grond in een woonhuis, garage en andere kamers;

• Onder het parket, laminaat, linoleum en andere moderne coatings op de technologie van het leggen die een absoluut vlak oppervlak van de basislaag;

• Wanneer u binnenshuis bent, moet u een waterdichte of thermische isolatie van de vloer maken, ook wanneer u een systeem van warm water of elektrische vloeren installeert.

Kenmerken van de technologie voor het leggen en selecteren van materialen zijn afhankelijk van vele factoren. Het is noodzakelijk rekening te houden met dergelijke kenmerken van de kamer als de staat van de oude bestrating, de hoogte van de plafonds, de vloer en de aanwezigheid van de kelderruimte. Op basis van deze gegevens wordt de vereiste dikte van de balk berekend en worden de benodigde materialen geselecteerd.

Beproefde budgetopties - cementzand of betonmixen worden op de grond gelegd in een privéwoning en een garage. Ze kunnen ook worden gebruikt in een appartement op de begane grond.

Volgens de methode van leggen zijn er drie soorten chape:

• Droge of samengestelde dekvloer. Dit is een constructie gemaakt van duurzame bouwplaten van gipsplaat of multiplex, bedekt met een waterdichtmakende compound.Plaatdikte is 15-30 mm. Het leggen gebeurt op een laag droog polystyreen of geëxpandeerde klei met overlappende platen op elkaar zodat de verbindingen volledig gesloten zijn. Gecombineerde methode - het gemakkelijkst en hoeft niet te worden gedroogd voordat het is afgemaakt. Alleen mogelijk in kamers met lage luchtvochtigheid. In gevallen waar de coating niet voldoende glad is, wordt het gegoten met een vloeibaar zelfegaliserend mengsel.

• Semi-droge dekvloer is een mengsel van beton of cement en zand met een minimale hoeveelheid water. Voor het apparaat van een dergelijke vloer is veel ervaring en veel speciale apparaten vereist, dus deze methode wordt voornamelijk gebruikt door professionals.

Afhankelijk van de wijze van leggen kan het koppelstuk zowel enkellaags als meerlagig worden gemaakt. De meerlaagse dekvloer is gemaakt van een ruwe beton en een gladde afwerklaag. De treklaag dient om grote defecten in de vloer te corrigeren en de vereiste stijfheid aan de structuur te verlenen. De dikte moet minimaal 2 cm zijn. De afwerklaag, waarvan de dikte 3 tot 15 mm is, is nodig om het oppervlak perfect plat en glad te maken.

Er zijn ook drie manieren om de aard van hechting aan de basis te koppelen:

• Gebonden of vaste dekvloer. In dit geval treedt directe hechting van het materiaal op de basislaag op. Het is belangrijk om een ​​goede hechting en uniformiteit van de balk te garanderen.

• Screed op scheidingslaag. Als zodanig kan een laag waterdichtmakende materialen zijn, in zeldzame gevallen, geolied papier. Lagen van de basis en dekvloer worden onafhankelijk van elkaar verkregen. Volgens de legtechnologie is de minimumlaag 30 mm, versterking kan nodig zijn.

• Drijvende chape uitgevoerd op materialen die bedoeld zijn voor thermische, hydro- en geluidsisolatie met wandafstanden van ongeveer 15 cm, dus de betonlaag en de vloer zelf zijn niet verbonden met de basis. De minimale laagdikte is 5 cm, versterking is vereist. Het past op de eerste verdiepingen van woon- en werkruimtes op een ondergrond van beton en grond.

De keuze voor decoratieve vloercoatings op de moderne markt is vrij breed en wordt alleen beperkt door de verbeelding van de eigenaar en de operationele kenmerken van de kamer. Onder een van de coatings moet de dekvloer op de juiste manier worden aangebracht.En aangezien de vereisten voor materialen en vlakheid verschillend zijn, is het noodzakelijk om de egalisatiemassa zorgvuldig te selecteren.

Voor het leggen van parket, laminaat en zelfnivellerende polymeervloeren is dus een perfect glad en horizontaal glad oppervlak nodig. Voor de inrichting van deze balk met zelfnivellerend vloeistofmengsel. Tegelijkertijd voor een polymere bulkvloer zelfnivellerend mengsel moet op dezelfde polymeren zijn gebaseerd.

In nieuwe gebouwen is een dekvloer misschien niet nodig, maar helaas is dit niet altijd het geval. Als het appartement is gekocht met een ruwe afwerking, kunt u een minimale dekvloer maken en verder gaan met repareren. Erger nog, wanneer het appartement kant-en-klaar wordt gemaakt, laat de kwaliteit van de afgewerkte coating te wensen over. Daarna moet het opnieuw worden gedaan, waarbij de laag van slechte kwaliteit volledig wordt ontmanteld.

In een privé-huis, om geld te besparen, kunt u een dekvloer van beton of cementzand maken. Op aarden bodem is het noodzakelijk om een ​​betonnen basis te maken op een meerlagig kussen van grind, puin, geëxpandeerde klei en waterdichtmakende materialen. Lichtgewicht mixen kunnen alleen nodig zijn op de tweede en derde verdieping.

De apparaatvloeren kunnen op vrijwel elk oppervlak worden uitgevoerd, u hoeft alleen de juiste samenstelling te kiezen. De uitzondering is houten vloeren. Op dergelijke oppervlakken kan de gerede coating snel vervormen en barsten, en de boom zelf kan eronder rotten. Natuurlijk zijn er speciale mixen, maar deze kunnen behoorlijk duur zijn. Daarom, als er een mogelijkheid is om de betonnen voet of de grond te ontmantelen, is het beter om dat te doen.

Als u de houten vloer verwijdert is niet mogelijk, dan moet deze zeer zorgvuldig worden voorbereid. Om dit te doen, is het noodzakelijk om alle rotte en beschadigde elementen, ottsiklevat oppervlak van de boom te vervangen en deze af te dekken met een speciale primer.

Om werkzaamheden in een korte tijd uit te voeren, voorbereiding van de gebouwen, materialen en gereedschappen. Alle communicaties worden gelegd, zoals elektrische bedrading, watervoorziening, riolering en verwarming, en er worden reparaties uitgevoerd aan de hele kamer. Er zijn ook vereisten voor het microklimaat van de kamer: luchttemperatuur - in het bereik van 5-25 ° C, luchtvochtigheid - 60%, zonder plotselinge druppels. De afwezigheid van tocht is belangrijk en direct zonlicht is niet toegestaan.

Het moeilijkste is de voorbereiding van een bodem. Allereerst moet u de bovenste laag aarde verwijderen waarvan de dikte 40 cm kan zijn. In gevallen waarbij de afstand van de grond tot het egalisatiepunt van de balk meer dan 35-40 cm bedraagt, giet u een laag zand van de gewenste dikte. Daarna wordt het hele oppervlak zorgvuldig gestempeld met behulp van een speciale trilmachine of een zware stam met een lengte van 1 meter. Het oppervlak wordt als voldoende geramd beschouwd als er geen sporen van schoenen achterblijven.

Het berekenen van de materialen die nodig zijn voor de dekvloer van het apparaat op een betonnen basis, wordt bepaald door het hoogste punt van de vloer. Dit is een markering die nodig is om ervoor te zorgen dat de afgewerkte coating glad is. Het is meestal in een van de hoeken of een van de muren. Het wordt als volgt bepaald:

• Vanaf de drempel van de kamer verticaal langs de muur moet je 1 meter meten en een markering maken met een potlood. Teken met een gebouw- of laserniveau aan de muur een vlakke horizontale lijn;

• Gebruik een meetlint om metingen te doen vanaf de lijn naar de vloer voor elke 10-15 cm.Het punt, de afstand tot de kleinste, is het hoogste punt van de vloer;

• De ontvangen metingen moeten op de rail worden gemarkeerd, zo weinig als de vloer zal stijgen;

• Gebruik dezelfde lat om het hoogste punt van de vloer rond de omtrek van de muren te markeren en teken er een controlelijn op. De muur moet worden ontdaan van pleister 0,2-0,3 cm boven de aangebrachte markeringen.

Om de hoogte van de balk te berekenen, moet er ook rekening mee worden gehouden dat er na het leggen van de vloerbedekking geen voegen op de vloer van de verschillende kamers mogen komen. De uitzondering is de badkamer en het toilet, waar het niveau lager moet zijn om lekkage van watertoevoer en rioleringsbuizen te voorkomen in geval van onvoorziene ongelukken en sommige ontwerpoplossingen. Dit houdt rekening met de dikte van de coatings en het verschil wordt gecompenseerd door de niveaus van de dekvloer.

Afhankelijk van de eigenschappen van de kamer en de geselecteerde vloer, kunt u kiezen uit een of meer mogelijke opties voor dekvloerverbindingen, die mogelijk aanvullende materialen nodig hebben:

• Betonnen chape: Cementkwaliteit M400 wordt gebruikt, met grote ladingen op de vloer - M500. Afhankelijk van de vulstoffen zijn er verschillende recepten voor het bereiden van het mengsel.De meest voorkomende is 3 delen zand op 1 deel cement, 2 liter water wordt toegevoegd aan 10 kg van het mengsel. Gebruik van grote insluitsels zoals steenslag, geëxpandeerde klei of grind - 1 deel cement, 4 delen groot aggregaat, 2 delen zand, 0,4 delen water. Voor sterkte wordt aan deze mengsels polypropyleenvezel toegevoegd in een hoeveelheid van 50 g per 100 kg mengsel. Weekmakers worden gebruikt voor plasticiteit, waarvan het vereiste aantal wordt aangegeven in de instructies.

• Cement-zand dekvloerA: 1 deel cement, 4 delen perliet, 2 delen zand, 13 delen water. De bereiding van het mengsel gebeurt in verschillende fasen, waarvan de volgorde strikt moet worden gevolgd. U moet mogelijk ook de hoeveelheid water wijzigen om de gewenste consistentie te bereiken. Je kunt weekmakers toevoegen. Een laag van een dergelijke vloer is gemaakt van 2 cm, versteviging wordt aanbevolen om alleen te worden gedaan met een laag van 4 cm of meer. Droogt binnen 3-7 dagen.

• Zelfnivellerende verbindingen verkocht al in afgewerkte vorm en verdund met de benodigde hoeveelheid water gespecificeerd in de instructies. Er zijn mengsels op basis van cement, gips of een combinatie daarvan, evenals het gebruik van polymeren.Het is verboden om in ruimtes met hoge luchtvochtigheid een op gips gebaseerd stropdas te gebruiken, omdat in geval van bevochtiging gips de consistentie van kleverig deeg verkrijgt. De dikte van de mengsels kan van 0,3 tot 30 cm zijn, wat wordt aangegeven in de instructies van de fabrikant, maar gezien de hoge kosten ervan, is het raadzaam om een ​​laag te maken tot 3 cm. Tegelijkertijd is de dikte van de treklaag 5-25 mm, en voor een afwerkingsoppervlak 1-2 mm. Droogtijd - van 10 uur tot 3 dagen, afhankelijk van de samenstelling.

• Droge dekvloer - Dit zijn grote platen gipsplaat of multiplex, die op een laag bulkmaterialen worden gelegd, zoals polystyreen of geëxpandeerde klei. Verdere werkzaamheden aan een dergelijke balk kunnen direct na de installatie worden gestart.

Bij het werken met elk type dekvloer heeft u grondverf en kit nodig. Voor dekvloeren van beton en cementzand is een universeel primer- of betoncontact geschikt. Geschikte soorten primers voor zelfnivellerende vloeren zijn aangegeven op de verpakking van mengsels.

U hebt ook schuim nodig om grote openingen dicht bij de verwarmingsbuizen te vullen. Voor het leggen van de versterkende laag de gemakkelijkste manier om een ​​speciaal fijnmazig gaas of draadgaas te gebruiken.Voor vloeren met verhoogde belasting is een gelaste staalmat of wapeningsconstructie nodig, die op de werkplek is gelast. Om de versterkende structuur te bevestigen, moet u speciale steunen maken, die kunnen worden gemaakt van plastic, draad of metaal. Op 1 plein. m je hebt 3 tot 5 eenheden van dergelijke klemmen nodig.

In gevallen waarbij het nodig is om een ​​laag waterdichtmakende materialen aan te brengen, is de keuze beperkt tot de staat van de basis en de gekozen methode van dekvloer. Volgens de compositie zijn er 4 soorten waterdichting:

• polymeer;

• bitumen;

• Bitumenpolymeer;

• Mineral.

Er zijn ook verschillen in de methode van het leggen van materiaal:

• Rol of film. Dit is de meest populaire methode van waterdicht maken met behulp van plastic folie of dakbedekkingsmateriaal. Moderne soorten polymere meerlagige membranen onderscheiden zich ook door isolerende eigenschappen. Dergelijke materialen worden gebruikt voor het leggen op de grond en op de eerste verdiepingen van appartementsgebouwen. Zelfnivellerende compounds en cement-zand dekvloeren met een dikte van minder dan 2 cm op dit type waterdichting worden niet gebruikt vanwege slechte hechting en het risico van vervorming van het oppervlak;

• Vloeistof. Dit zijn speciale samenstellingen die in verschillende gradaties van viscositeit verschillen en waterafstotend zijn;

• Mastiek en poeder. De laatste zijn brosse samenstellingen op basis van weekmakers en verschillende bindmiddelen die volgens de instructies onmiddellijk voorafgaand aan het gebruik met water verdund zijn.

In sommige gevallen worden materialen met een warmte-isolerend effect over een laag waterdichting gelegd. Dit is een verplichte procedure voor de afwerkbalk van het apparaat op de grond en voor de constructie van vloerverwarmingssystemen. U kunt kiezen uit de gebruikelijke bulkmaterialen zoals perliet, geëxpandeerde klei, grindcoating of grof zand. Sommigen geven de voorkeur aan isolatie in de vorm van platen, die kunnen worden gemaakt van minerale wol, polyurethaanschuim of geëxtrudeerd polystyreenschuim - penoplex.

De lijst met noodzakelijke hulpmiddelen is afhankelijk van de gekozen methode van het apparaat. en enkele andere factoren:

• Slijpmachine. Het zal nodig zijn voor de verwerking van de concrete basis voor het werk. Als de ruimte in de kamer klein is, kunt u in dit stadium een ​​metalen borstel gebruiken.Een dekvloer van een beton moet na volledige uitharding met een slijpmachine worden verwerkt.

• Industrieel of krachtig huishouden stofzuiger.

• Vuurtorens. Het is mogelijk om een ​​T-vormig aluminium profiel te gebruiken, ronde of rechthoekige buizen van staal met een diameter tot 70 mm, houten latten, deuvelnagels. Er moet rekening worden gehouden met het feit dat de pijpen en lamellen uit de gedeeltelijk ingevroren oplossing worden verwijderd. Als de dekvloer wordt uitgevoerd door zelfnivellerende mengsels, zijn de bakens mogelijk niet nodig of worden speciale referentiebakens gebruikt.

• Gebouw niveau. Het niveau van de bellenconstructie is zonder enige twijfel vereist, de aanbevolen lengte is van 2 m. Voor meer gemak kunt u bovendien een laserniveau gebruiken, met zijn hulp is het veel eenvoudiger om bakens te installeren.

• Roulette. Minimale lengte - 8 meter.

• Spatels, troffel.

• Regel en bouwmenger of boor met mondstuk-menger. Dit laatste is nodig voor het mengen van de componenten van de mengsels. Voor een betonnen chape is het handiger om een ​​betonmixer te gebruiken.

• Rollers en borstels voor het aanbrengen van primer- en waterdichtmakende compounds.

• naald kraal, kraskoosty, rakla en bakens voor het werk met rovnitel.

• constructie handschoenen, gasmasker, veiligheidsbril. Om de huid, het ademhalingssysteem en de gezichtsorganen te beschermen.

• hoedanigheid voor mixen.

Voor bulkmengsels zijn de gemiddelde verbruikswaarden voor een grofkorrelige slijper 2-5 kg ​​per 1 vierkante km. m ruimte met een laagdikte van 1 mm. Voor de finishing rover - 1,5 - 1,7 kg per 1 vierkante km. m per laag van 1 mm. Het enige dat nog gedaan moet worden, is om de hoeveelheid te tellen.

Voorbeeld: het verbruik van een ruw egalisatiemiddel van 5 kg wordt vermenigvuldigd met een laagdikte van 3 mm en vervolgens vermenigvuldigd met het oppervlak van de kamer in vierkante meters. Het blijkt het volgende: 5x3x10 = 150

In totaal heeft u 150 kg zelfegaliserend mengsel nodig op een kamer van 10 vierkante meter. m. Gezien het feit dat er in een verpakking 25 kg droge mix is, zijn dit 6 zakken egalisatiemiddel. Berekeningen voor de afwerklaag worden op dezelfde manier gedaan.

Voor een klassieke betonnen balk op 1 vierkant. m en een laagdikte van 5 cm hebben 22,5 kg cement nodig, zand 47,5 emmers met een inhoud van 10 liter, water 10 liter. Voor dekvloer die grote insluitsels gebruikt in de vorm van steenslag per vierkant. m en de dikte van de laag zal 8.5-9.2 kg cement, 40.7-46.1 kg grind, 22.8-26 kg zand nodig hebben.

Als het hoogteverschil in de kamer groter is dan 4 cm, moet u een startniveau kiezen voor de diepgang van de vloer. Cementzand en betonsamenstelling worden altijd op de bakens geplaatst. In ruimtes met hoge luchtvochtigheid, zoals een badkamer, toilet, keuken, werken met op cement gebaseerde oplossingen. In woonkamers is het mogelijk om dekvloer te gebruiken met gips.

Wanneer u een meerlagige stropdas maakt, moet u oplossingen kiezen die lichter zijn. Het is beter om te kiezen voor composities met geëxpandeerde klei of polystyreenbeton.

Als de verschillen in het niveau van het vloeroppervlak klein zijn, is het beter om zelfnivellerende mengsels in te vullen. Ze kunnen zijn gebaseerd op cement, gips, zand, met additieven voor plasticiteit en verkorting of verlenging van de droogtijd. Polymere vloeren op basis van polyurethaan, epoxyhars of methylmethacrylaat hebben ondanks de hoge kosten een groot aantal voordelen.

Vanwege de dunne vloeistoflaag zijn ze uitstekend geschikt voor appartementen met lage plafonds. Het afgewerkte oppervlak heeft goede waterdichtende eigenschappen en speciale sterkte, is niet onderhevig aan temperatuurveranderingen, vervormingen,blootstelling aan agressieve omgeving.

Voor de uiteindelijke nivellering van het oppervlak wordt meestal een zelfnivellerend zelfnivellerend mengsel gebruikt. Een dergelijke samenstelling kan een onafhankelijke decoratieve coating worden gemaakt wanneer pigmenten worden gebruikt om een ​​gekleurde achtergrond of patroon te creëren. Wanneer minerale kruimels of andere insluitsels worden toegevoegd aan een standaard cementmortel en vervolgens worden gemalen nadat de mortel hard wordt, kan een oppervlak worden verkregen dat vergelijkbaar is met natuursteen.

Een kamer voorbereiden voor de installatie van de dekvloer op de grond begint met het leggen van een kussen van warmte en waterdicht maken. Materialen kunnen naar eigen goeddunken worden gekozen, maar er zijn een paar algemene aanbevelingen. Lagen kunnen worden verwisseld, verschillende vulstoffen worden gebruikt of de dikte worden gewijzigd.

Een laag grind of steenslag van 5-15 cm dik wordt op het vooraf voorbereide oppervlak gestort, de volgende laag is 10-15 cm zand dat bevochtigd kan worden en een laag van 10-15 cm puin of geëxpandeerde klei. Elke laag wordt zorgvuldig aangedrukt met een vibrator of een zware boomstam. Verpletterde steen moet worden geselecteerd met een fractie van 40-50 mm.

Lagen puin of geëxpandeerde klei worden aanbevolen om gepoederd te worden met gemalen steenkruimel of zand. De laatste laag is goed geëgaliseerd en regelt de afwezigheid van scherpe hoeken op het puin. Als er scherpe stenen achterblijven, kan het waterdichtmakende materiaal scheuren. Voor een betere hechting is het raadzaam om de toplaag af te schilderen met vloeibaar cement en te wachten tot deze is opgedroogd.

Voor waterdicht maken op de grond, kunt u rolmateriaal of folie gebruiken met een dichtheid van 200 micron. Het materiaal moet op de basis worden gelegd met elkaar overlappend, de randen moeten 15 cm boven het niveau van de toekomstige balk worden geheven en met plakband aan de wanden worden bevestigd. Op het niveau van de balk met een kleine marge in hoogte bevestigt u de dempband. Het compenseert de compressie en expansie van de balk, waardoor vervorming van de wanden en vloer met temperatuur- en vochtigheidsdalingen wordt voorkomen.

Over het waterdicht maken blijft de versterkende laag binnen. Het beste van alles is fijnmazig staal gelast gaas, dat de nodige stijfheid heeft. Het staalgaas wordt geïnstalleerd op een hoogte van 1/3 van de dikte van de balk met behulp van speciale kussens. Als een versterkende structuur wordt gebruikt, beton na het gieten moet worden afgesloten met speciale trilapparatuur.

Te veel ruimte kan worden verdeeld in vierkante of rechthoekige delen, die ook kaarten worden genoemd. Eén kaart moet op één dag worden ingevuld en de grootte ervan is alleen afhankelijk van de productiviteit van de werknemers.

Om de ruimte voor de dekvloer klaar te maken, begint de demontage van de oude coating. Linoleum en houten vloerdelen worden vrij gemakkelijk afgescheurd, maar de tegels moeten worden geslagen met een perforator. Plinten en deuren samen met de hellingen moeten ook worden verwijderd.

Onder de gedemonteerde laag kunnen zowel vloerplaten zijn die de taak enorm vereenvoudigen als de oude dekvloer. In het tweede geval moet het beton zorgvuldig worden geïnspecteerd. Als het afbrokkelt of er is een groot aantal defecten in de vorm van scheuren en spaanders, is het nodig om de hele laag af te snijden met een perforator. Als de oude balk in goede staat is, kunnen er alleen dunne dunne lagen op worden gegoten.

Na het reinigen van het puin moet u het oppervlak reinigen met een schuurmachine of een borstel. Verwijder verkruimelend beton, resten van lijm, mengsels en vlekken. Om het reinigen met een stofzuiger uit te voeren en de vloeren te ontvetten met een sopje of oplosmiddel. Kleine scheuren, spanen, gutsen en vloervoegen met wanden moeten tot 5 mm worden geborduurd, gegrond en bedekt met een dunne laag stopverf op basis van hars of lijm. Om grote defecten te corrigeren, is het beter om een ​​cementzandmortel of een zelfegaliserend mengsel te gebruiken.

De volgende stap is een oppervlaktebehandeling met een primer met behulp van een roller of een kwast. Onder de betonnen of cement-zand dekvloer, zal elke universele primer of beton contact passen, onder zelfnivellerende zelfnivellerende vloeren moet u een speciale polymeer primer gebruiken. Bij een meerlagige dekvloer priming is het oppervlak noodzakelijkerwijs vóór elke laag. De gemiddelde droogtijd is twee uur. Indien nodig kunt u een primer aanbrengen met een tweede laag nadat de eerste volledig droog is.

Gebruikmakend van montageschuim, is het noodzakelijk om alle gaten af ​​te dichten waardoorheen het estrikmengsel kan stromen naar een andere kamer of naar de buren hieronder. Meestal zijn dergelijke plaatsen in de buurt van de verwarmingsbuizen.

Een waterdichte laag wordt op het voorbereide oppervlak gelegd. Het is noodzakelijk om dit te doen in de volgende gevallen:

• Als er op de voegen van de vloer en muren grote scheuren zijn;

• In de badkamer en in de keuken;

• Op de eerste verdieping van het huis;

• Bij opstelling van systemen van warmte-geïsoleerde vloeren.

Voor deze vier gevallen is het het beste om rol- of filmmateriaal te gebruiken. Ze moeten elkaar overlappen en de randen van het materiaal op de muren plaatsen met een marge van maximaal 15 cm en bevestigingstape. In sommige gevallen kunt u vloeibare waterdichting gebruiken, die strikt wordt toegepast in overeenstemming met de instructies van de fabrikant. Het wordt aanbevolen om een ​​dempband te bevestigen over de waterdichtingslaag op de wanden, waarvan het uitstekende deel wordt afgesneden nadat het werk is voltooid.

In dit stadium, de installatie van een systeem van warm water of elektrische vloeren. Onder hen moet worden gelegd isolatie in de vorm van platen om energieverlies te verminderen. Verstevigingsnet wordt op speciale stoelen geïnstalleerd, waarvan de hoogte ten minste 1/3 van de dikte van de dekvloer moet zijn.Tijdens de installatie mag schade aan de afdichtingslaag niet worden toegestaan.

Wanneer alle voorbereidende werkzaamheden zijn voltooid, kunt u rechtstreeks naar de afwerkbalk van het apparaat gaan. Alle methoden hebben hun eigen nuances, dus is het zinvol ze elk stap voor stap te bekijken en vertrouwd te raken met de gedetailleerde stapsgewijze instructies voor het correct maken van een vloerbalk met uw eigen handen.

Voor een dekvloer van beton of cementzandmengsel met een dikte van 3 cm, is het noodzakelijk om vuurtorens te installeren waarop de oplossing zal worden geëgaliseerd. In het appartement is het het handigst om een ​​aluminium T-profiel te gebruiken als bakens. Het hoeft niet te worden gedemonteerd en het drukt de vloerstructuur niet.. Het enige nadeel van een dergelijk materiaal is als tijdens de installatie van het profiel en de beschermende stropdas te leggen metaluminium wordt beschadigd, roest kan na verloop van tijd verschijnen.

Vuurtorens van houten latten en stalen buizen moeten van de gedeeltelijk verstijfde dekvloer worden verwijderd en de resulterende groeven moeten worden bedekt met dezelfde oplossing. Bij dekvloeren op de grond worden stalen buizen met een diameter tot 70 mm gebruikt. In plaats van buizen kunt u een stalen profiel met een rechthoekige doorsnede gebruiken.

Vuurtorens voor pleistermengsel of cement-zand mortel, bekleed met kleine dia's op een afstand van 15-20 cm van elkaar, zijn gemonteerd. Gips droogt sneller zonder de sterkte van de coating te beïnvloeden, dus het is handiger om het in woonwijken te gebruiken.

Het is noodzakelijk om vuurtorens langs een van de wanden van de kamer te plaatsen, zodat de afstand van de vuurtoren tot de muur niet meer dan 10 cm is en de trede ertussen een kwart minder is dan de lengte van de regel. Nadat het profiel op het vloeroppervlak is geplaatst, moet het worden genivelleerd met behulp van een laser of een gebouwniveau op de markeringen op het hoogste punt van de vloer. Bij het nivelleren worden de vuurtorens dichter bij de grond gedrukt of met behulp van stukken baksteen opgetild.

Nadat de vuurtorens zijn blootgesteld, moet de gelijkmatigheid opnieuw worden gecontroleerd met het niveau en, indien nodig, worden gecorrigeerd. Het wordt aanbevolen om een ​​grote ruimte in te delen in verschillende secties door continue bakens, zodat u een pauze in het proces kunt nemen. Een stevig baken of hek wordt altijd op de drempel van de kamer geïnstalleerd. Tussen de vuurtorens moet thermisch isolatiemateriaal worden gelegd en nadat het baken is gedroogd, kunt u beginnen met het vullen van de balk.

Cement-zandmengsel wordt gemengd in een betonmolen of bouwmixer. Om een ​​solide basis te krijgen, moet je strikt de volgorde van mengen volgen. Plaats 2 delen water en 4 delen perliet in een voorbereide container, meng dit alles grondig tot een homogene consistentie. Voeg vervolgens 1 deel water en 1 deel cement toe, meng opnieuw. Voeg tot slot 10 delen water en 2 delen zand toe en meng tot een plastic consistentie.

Tijdens het mengen moet de consistentie van de oplossing constant worden gecontroleerd. Als nat zand wordt gebruikt, is het noodzakelijk om de hoeveelheid water te verminderen. In de voltooide vorm moet de oplossing gemakkelijk worden uitgesmeerd, en niet worden uitgespreid, lijken op deeg in consistentie. Indien nodig kunnen weekmakers aan het mengsel worden toegevoegd. Deze balk moet binnen een uur worden gelegd. Volledige droogtijd duurt 2-3 dagen.

Betonmortel is dichter dan cementzand, daarom is het veel moeilijker om het te kneden met een bouwmixer.Als de kansen het toelaten, is het beter om een ​​kleine betonmixer te huren. De eenvoudigste samenstelling van zand en cement is als volgt: voeg voor 10 kg van een mengsel van 3 delen zand en 1 deel cement 2 liter water toe en meng. Om de sterkte per 100 kg van het mengsel te vergroten, kunt u 50 g glasvezel toevoegen. Het is noodzakelijk om de oplossing binnen 1-1,5 uur te gebruiken, deze zal in 28 dagen volledig uitharden.

Uitgaande van de verste wand van de ingang, wordt de oplossing tussen de bakens neergelegd en genivelleerd door de regel. Het moet perfect glad zijn, zonder chippen en scheuren aan de werkzijde. Licht indrukken, de massa moet op zichzelf worden getrokken, waarbij nivelleerbewegingen naar links en rechts worden aangebracht. Om luchtbellen te verwijderen, moet de oplossing worden doorboord met een schop of metalen staaf. Je kunt een speciale diepe vibrator gebruiken. Ze worden behandeld met een oppervlak totdat er cementmelk op komt.

De dekvloer wordt geëgaliseerd met een spatel aan de muren en op afgelegen plaatsen. Werk kan alleen worden gestopt als de hele kamer of het ingesloten gebied is gemaakt. Wanneer het beton wordt gepakt en bestand is tegen het menselijk gewicht (na ongeveer 12-20 uur), moet u alle hobbels op het oppervlak van de balk en de bakens verwijderen.

De technologie van droogvloer dekvloer impliceert ook een laag waterdicht maken, dimensionering van demper tape en de installatie van bakens. Tussen de vuurtorens wordt de geselecteerde droge mix van materialen gegoten en geëgaliseerd. Meestal aanbevolen om geëxpandeerd leemzand te gebruiken. Dan op de schroeven met dubbele draad en lijm is de installatie van platen. Als de lijm droog is, kunt u een laag zelfnivellerende vloer maken of meteen beginnen met het leggen van de vloer. De resterende groeven gieten dezelfde samenstelling en gladmaken met een spatel.

Als de vloerhoogte daalt tot minder dan 3 cm, kunt u beginnen met het gieten van zelfnivellerende vloeistofmengsels. De principes van de afwerking van het apparaat en de ruwe zelfnivellerende vloer zijn identiek en het verschil ligt alleen in de dikte van de gestorte laag. Om de coating perfect glad te maken, moet worden geleid door de markeringen op de muur, zodat het mengsel ze bereikt, maar bedekt ze niet volledig.

Deze vuurtorens zien eruit als statieven en zijn afgestemd op het niveau van het gebouw.Het is noodzakelijk om een ​​bulkvloer strikt volgens de instructie te fokken. Ook geven de instructies de minimum- en maximumlaag aan, die u strikt moet naleven. Water wordt in een speciaal voorbereide houder gegoten en het mengsel wordt geleidelijk uitgegoten, dat door de bouwmenger met lage snelheid wordt geroerd. Het is noodzakelijk om binnen 15-20 minuten een klaar mengsel te gebruiken.

Het vullen van de vloer begint vanuit de hoek van de kamer die het verst verwijderd is van de ingang. Het nivelleren wordt gemaakt door rakel of spatel. Tussen gietstroken moet een tijdsperiode van niet meer dan 10 minuten worden weerstaan. Lopen op de gegoten vloer is alleen mogelijk in de verfspikes. Vervolgens moet u de bankbakens verwijderen en het hele oppervlak met een naaldrol rollen om alle luchtbellen te verwijderen.

Op de drempel van de kamer moet er een barrière zijn zodat het mengsel niet overloopt. Na zeven dagen kunt u beginnen met het leggen van de vloer. Overstroomde afwerklaag kan als onafhankelijke vloer worden gemaakt door gekleurde pigmenten of een tekeningpatroon toe te voegen.

Om te voorkomen dat scheuren of andere defecten uitdrogen op de dekvloer, is het noodzakelijk om eenvoudig, maar dagelijks onderhoud uit te voeren gedurende de eerste 7-10 dagen. Om dit te doen, moet het oppervlak 2 keer per dag met water worden besproeid en bedekt met plasticfolie. Als de kamer heet is, is het aan te raden om de regelmaat van het water geven te verhogen tot 4 keer per dag.

Als er nog steeds scheurtjes en onregelmatigheden op het oppervlak van de balk zichtbaar zijn, kunt u deze verwijderen met een slijpmachine of giet dezelfde samenstelling die werd gebruikt om de balk te maken. U kunt ook zelfnivellerende zelfnivellerende mengsels gebruiken. Hiertoe past u een primer-mengsel toe op het oppervlak van de vloer en giet na het drogen een dun laagje afwerklaag op.

Als u nog geen ervaring hebt met de afwerkbalk van het apparaat, wordt het eerst aanbevolen om in een kleine kamer, zoals een kast, te oefenen. En zelfs ervaren professionals in dit bedrijf hebben assistenten nodig, dus u moet ten minste twee mensen aan het werk krijgen.

Bij het kiezen van materialen voor dekvloer, moet u aandacht besteden aan de volgende punten:

• De kleur van het mengsel moet grijs zijn, zonder vreemde insluitingen van vuile kleur. Meestal gebeurt dit met mengsels van slechte kwaliteit, die samen met het zand klei krijgen. Een dekvloer op basis van dergelijk materiaal zal snel barsten en onbruikbaar worden;

• Gebruik in geen geval mengsels waarin PVA-lijm is gespecificeerd als weekmaker;

• Zand voor dekvloer moet zee zijn;

• Als de betonlaag dikker moet worden gemaakt, wordt het aanbevolen om geëxpandeerde klei aan de samenstelling van de mortel toe te voegen. Dit heeft geen invloed op de sterkte van de balk, en de belasting op de ondergrond en het materiaalverbruik zal lager zijn.

Verwaarloos het gebruik van demperband niet. Dit heeft geen grote invloed op de kosten en zal vervormingen van de wanden en de vloer voorkomen. Het is noodzakelijk om een ​​dergelijke tape niet alleen op de wanden te bevestigen, maar ook op kolommen en andere constructies waarmee de dekvloer in contact komt.

Om te voorkomen dat de dekvloer barst, kunnen vervormingsvoegen worden ingesneden.De diepte van dergelijke voegen moet gelijk zijn aan 1/3 van de dikte van het beton. Er wordt gesneden op het geharde, maar niet volledig bevroren beton. Na het volledig drogen van de dekvloer worden de naden gevuld met kit. Er zijn drie soorten steken:

• isolerend. Maak de verbindingen van de concrete vloer en andere structuren.

• structuur-. Snijd door in plaats van ongelijke verharding van het beton tijdens pauzes in het schenken van meer dan 4 uur.

• krimpen. Het is nodig om mogelijke vervorming tijdens het krimpen van de balk tijdens het droogproces te voorkomen.

Het is niet overbodig om het resultaat van het werk te controleren. Om de gelijkmatigheid van de coating te beoordelen, kunt u het constructieniveau gebruiken en dit op verschillende plaatsen in de kamer op de vloer aanbrengen. De toegestane opening is 4 mm. De aanwezigheid van holtes in de balk wordt gecontroleerd door te tikken met een houten blok. Het geluid rond de omtrek van de kamer moet hetzelfde zijn - hard en rinkelen.

Zie de volgende video voor een masterclass over vloerschaven.